Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Bork An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Duo Reges: constructio interrete. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum
vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia,
quae prima natura approbavisset, ea cum honestate
coniungerent.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet
vivere?

Memini me adesse P. Cur id non ita fit? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

• Et nemo nimium beatus est;
• Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
• Quid est igitur, inquit, quod requiras?
• Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
• Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
• Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

1. Nam e quibus locis quasi thesauris argumenta depromerentur, vestri ne suspicati quidem sunt, superiores autem artificio et via tradiderunt.
2. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
3. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
4. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
5. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Bork

Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.

Bork

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Optime, inquam.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Istic sum, inquit.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quid censes in Latino fore? Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.